Брзото дишење е поврзано со состојби на стрес, страв и грижа, што води кон лошо здравје и покус живот. Ако дишеш брзо, внесуваш и изнесуваш малку воздух. Тоа овозможува да се наталожат бактерии во долниот дел од белите дробови. Многу болести се јавуваат поради „изгладнувањето“ на нашето тело со кислород. Ако дишеш полека и длабоко, го отстрануваш сиот застоен воздух од градите, како и бактериите. Длабокото дишење ги масира стомачните органи.
Масажата ги одржува органите во добра форма, бидејќи овозможува да се истисне старата, нечиста крв и да се внесе чиста крв, која носи кислород.
Дишењето е поврзано со работата на срцето. Бавно дишење значи бавни отчукувања на срцето, а тоа е еднакво на долг живот. Дишејќи длабоко ќе добиеш повеќе прана (животна енергија, биоенергија) и виталност. Усклади го ритамот на дишењето. Од сите несвесни функции што се одвиваат во човечкото тело, секој човек може да воспостави свесна контрола единствено врз дишењето.
Зошто дишеме неправилно? Затоа што респираторните мускули станале мрзливи и престанале да вршат оптимално вдишување и издишување. Поради стресниот начин на живот, модерниот човек го спречува респираторниот систем да работи правилно.
ЗОШТО БАВНО ДИШЕЊЕ?
Затоа што е потребно време да се пренесе кислородот од белите дробови до крвта, а јаглеродниот диоксид од крвта да се пренесе во белите дробови и оттаму да се исфрли надвор. Ако се дише брзо, во белите дробови не се врши оптималната размена на кислородот и на јаглеродниот диоксид. Ако дишеш длабоко, овозможуваш максимално внесување воздух при секое вдишување и максимална размена на кислородот и јаглеродниот диоксид при издишување.
Техниките од пранајама го поттикнуваат парасимпатичкиот нервен систем, влијаат релаксирачки врз телото и умот и помагаат да ја свртиш свесноста кон внатре.
Набљудувај ја поврзаноста на твоето дишење и расположение. Брзото дишење е поврзано со лутина, нервоза, возбуда и други емоции. Плиткото дишење само ја поттикнува стагнацијата на воздухот во долните делови од белите дробови што може да доведе до болест. Се смета дека вдишувањето е подолго во текот на денот, а издишувањето во текот на ноќта, односно при спиење и мирување.
Јогиските техники помагаат да се смени нездравото, несвесно дишење со здраво и свесно. Ритмичките движења дејствуваат како смирувачи во волевото контролирање на дишењето. Резултат е длабоко и бавно дишење, што ги забавува метаболичкиот процес, работата на срцето и процесот на стареење, го намалува лачењето на хормоните поврзани со стресот, го намалува притисокот, ги зголемува креативноста и помнењето, ги избиструва главата и мислите и ги зајакнува виталноста и емотивната стабилност. Се намалуваат анксиозноста и депресијата, а се користи и во јогиски третман на заболени од астма.
Секое дишење се состои од вдишување, издишување и пауза меѓу нив. Вдишувањето (пурака) е активен процес и бара мускулен напор за да се внесе воздух во белите дробови. Нормалното издишување (речака) е пасивен процес и не бара мускулен напор. При издишување не користиме сила, туку градниот кош спонтано се спушта. При тоа дијафрагмата (мембраната која го разделува стомакот од градниот кош) и градниот кош се враќаат во почетната положба. Задржувањето на здивот се нарекува кумбхака. Задржан воздух во белите дробови е антар кумбхака, а останување без воздух е бахир кумбхака.
Сепак, најважно е прво да научиме да дишеме правилно, длабоко, бавно и свесно. Тоа е таканареченото комплетно јогиско дишење, кое ги ангажира стомакот, градниот кош и клучните коски.
ПРАКТИЧНИ СОВЕТИ
Техниките за дишење се изведуваат во седечка положба. Вежбај ги на празен стомак или три-четири часа по обилниот оброк. Секогаш после изведувањето на јогиските положби, но пред техниките за концентрација и за медитација.
Обезбеди чиста и проветрена просторија или вежбај надвор, за каде што си сигурен дека воздухот е чист, но внимавај да не е многу ладно или ветровито. Избегнувај простории со застоен и зачаден воздух. Свежиот воздух го поттикнува длабокото дишење, затоа се препорачува одење во природа.
Ако ноздрите се блокирани со слуз (затнати), тешко дека ќе можеш да ги изведуваш техниките за дишење. Пробај, но ако не оди, направи пауза додека не оздравиш. Ако се напрегаш премногу, може да предизвикаш главоболка.
Органите за дишење се мошне нежни и чувствителни. Почитувај ги своите можности. Развивај ја свесноста додека дишеш. Не се форсирај. Ако почувствуваш каква било тешкотија, веднаш прекини. Напредувај полека.
Запомни: траењето на издишувањето е секогаш двојно подолго од траењето на вдишувањето.
