Мелани Мерцел израснала одвоена од нејзината сестра близначка со своите посвоители, не знаејќи дека воопшто има сестра сè додека не пораснала. Нивната приказна е опишана во книгата Deliberately Divided: Inside the Controversial Study of Twins and Triplets Adopted Apart, напишана од калифорнискиот психолог Ненси Сегал.
Мерцел го опиша ужасниот начин на кој таа и нејзината сестра близначка Елен Карбоне станале предмет на истражување спроведено од истакнатите психијатри Питер Нојбаер и Виола Бернард.
Kористеле деца кои биле дел од процесот на посвојување
Њујоршките психијатри ги спровеле своите експерименти врз деца кои биле дадени на посвојување во периодот од 1960 до 1978 година. Децата биле испраќани во различни семејства без информации за биолошките родители, а никој никогаш не им кажал на посвоителите дека децата имаат браќа или сестри близнаци.
Техниките што ги спроведувале Нојбаер и Бернард биле споредување на коефициентот на интелигенцијата на децата, набљудување на физичката умешност и анализа на личноста. Прегледите биле спроведени со помош на студенти по психологија кои ги посетувале децата во нивните домови.
„Идејата беше да се добие целосна слика за детето, што е идеален начин за проучување на близнаците и нивниот одвоен живот, но намерното разделување на близнаците е морално неприфатливо“, вели Сегал.
Мерцел и Карбон конечно се нашле случајно, кога тетката на Карбон ја забележала „двојничката“ на нејзината внука во Бруклин.
Тешко ја поднеле вистината за тоа што им се случило
Мерцел открила дека не им било лесно и дека често чувствувала љубомора кон близнаците кои биле заедно израснати.
„Понекогаш велев дека личноста што треба да ми биде најблиска ми е странец“, вели таа. „Тогаш би ѝ рекла на Елен: „Посакувам никогаш да не те сретнав затоа што немаше да знам за ова“.
Резултатите од студијата која, пишува Сегел, оттогаш повлекувала споредби со злогласните експерименти врз близнаци, спроведени од нацистите под водство Јозеф Менгеле, никогаш не биле објавени. Тоа е одлука донесена од Нојбаер, кој ги бранел своите методи до неговата смрт во 2008 година на 94-годишна возраст, бидејќи наводно предвидел дека јавното мислење ќе биде дека тие се вознемирувачки.
Студијата била дискредитирана и запечатена
Неговите записи се запечатени во библиотеката на Универзитетот Јеил до 25 октомври 2065 година, датум кој веројатно бил избран затоа што повеќето од паровите близнаци што ги истражувал би умреле дотогаш. Само кога најмладите испитаници би доживеале 99 години би можеле да ги видат нивните податоци. Сепак, до 2018 година биле објавени околу 100.000 страници. На фрустрација на близнаците, информацијата била многу неубедлива.
Повеќе од 60 години по почетокот на студијата, невозможно е да се знае точно колку близнаци и тројки биле разделени. Врз основа на сопственото истражување, Сегал верува дека има најмалку 23 случаи.
Последиците го зеле данокот од Мерцел и Карбон, кои работат во административните одделенија на две различни болници. Тие признаваат дека нивната интеракција била „комплицирана“ бидејќи се бореле да се помират со минатото.
Последици од озлогласената студија
„Некој сугерираше дека причината поради која имаме тешкотии и влегуваме во конфликти како возрасни е тоа што никогаш не добивме шанса за ривалство меѓу нас две и не го исфрливме тоа од себе кога бевме мали деца“, изјавила Карбон за The Post.
Мерцел додала: „Она што го направија беше ужасно“.
Во меѓувреме, Сегал, која интервјуирала седум пара близнаци од студијата на Нојбаер, за нејзината книга, рекла дека дискредитираната дводецениска студија ги „научила на многу лекции“.
Како што изјавила таа за The Post: „Останува одличен пример како не треба да се прави истражување“.
