Луѓето се склони да ги идеализираат другите луѓе, како и односите во кои се наоѓа. Во оваа идеализација, им бега од вид недостатокот на реципроцитет помеѓу заемното земање и давање, што најчесто води до разочарување. Затоа е важно да се држиме до реалноста. Никој не е совршен и сите ние имаме некои наши ограничувања во даден момент. Тешко можеме да најдеме личност во која ќе најдеме се што ни треба, ниту пак можеме да му бидеме некому се што тој сака од нас. И тоа е во ред.
Некои луѓе бараат нивниот партнер да им биде сe и пријател и љубовник и татко, мајка, сестра, брат … Тоа е преголем притисок што се врши на другата страна. Кога очекувањата се „предадени“, доаѓа до разочарување.
Други се дружат со своите миленици, нарекувајќи ги нивни деца, иако се тоа сепак животни.
Трето, велат дека им се најдобри пријатели на нивните деца. Тоа не мора да бидат. Пред се, на нивното дете му треба родител, здрав авторитет, а пријатели ќе си најде и самиот и веројатно ќе ги има доволно во животот. Родителската улога е најтешко заменлива, така што нема потреба да се ставате во позиција на пријател во однос на вашето дете.
Да се биде реален и да се гледаат другите и односите какви што се, можеби не е лесно, но тоа е патот до здрави врски.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Pixabay
