Ако се прашувате во која насока се движи нашата култура, ќе дознаете во неодамна објавената статија во „Њујорк тајмс“, во која Никол Комфорто, новинарка од Сиетл, опишува ситуација кога нејзиниот сопруг првпат се испаничил заради нешто сосема безопасно. Имено, тој забележал црвена точка на усните на нивното четиригодишно дете и веднаш почнал да пребарува на интернет.
Резултатите толку го вознемириле што дури „мораше да ја стави главата меѓу колената за да не се онесвести“. Се разбира, со доволно пребарување, тој нашол докази дека црвената точка може да значи дека неговиот син страда од смртоносна болест. (Не е).
Се роди опсесивно-компулсивен родител
Постепено, грижите на Мајк почнаа да метастазираат. Почна да се плаши од нивните боровинки во дворот (што ако хемикалиите истечат во земјата?), не му дозволуваше на детето да јаде „остатоци“ (ботулизам!), се плашеше дека детето ќе го прегази кола (во ред, и јас го имам тој страв).
Еднаш, откако стави малку старо дрво во печката, падна во депресија бидејќи мислеше дека дрвото „најверојатно е третирано со арсен“ и дека го отрул своето семејство.
Дијагностички, ова е опсесивно-компулсивно нарушување (OCD). Но, тоа е и модерно родителство. Сиромашкиот човек е во полоша форма од повеќето, но стои – трепери, хипервентилира – на платформа изградена за СИТЕ РОДИТЕЛИ, благодарение на целата индустрија посветена на заштитата на децата.
Земете копија од кое било списание наменето за родители и ќе бидете вовлечени во овој вознемирувачки нов свет. Еден од архетипските наслови на овие списанија е „Десет скриени здравствени опасности во вашиот дом“. Опасност број еден?
Кошницата за алишта.
Следејќи ја истата шема во која едвај постојните опасности стануваат непосредни закани, списанието пишува дека корпите за алишта со жица покриена со ткаенина може да изгледаат безбедни, но што ако жицата одеднаш се откачи додека вашето дете е во близина и го боцне во око?
Нашата култура ги претвора нормалните грижи на родителите во нешто многу поголемо
Огромен дел од бизнисот посветен на родителството успева благодарение на поттикнувањето на ОКП. Затоа на крајот на она што личи на цуцла, има мали мрежести кеси – мини кеси за храна. Ставете, да речеме, јагода во неа и оставете го детето да го јаде низ мрежата за да не се задуши. А има и подлошки за бебиња, шлемови за бебиња, па дури и часови на кои ги учат децата да ползат, во специјални сали кои се рекламираат како „безбедно“ место за учење на оваа вештина.
Како да вашиот дом е област 51.
Во својот текст, Никол вели дека таа и нејзиниот сопруг конечно нашле експерт кој им објаснил дека опсесивно-компулсивното родителско однесување на Мајк е особено фокусирано на контаминација и дека тој користел пребарувања на Интернет за да се ослободи од стравовите. „Како дрога која создава зависност, разубедувањата имале сѐ помал ефект секој пат, така што му требало сѐ повеќе за да го надмине стравот.
Но, кога живеете во општество кое дури и не бара од вас да направите многу истражувања за да ја откриете опасноста, речиси е невозможно да останете нормални. Во август, Комисијата за безбедност на производи за широка потрошувачка се сети на детските чорапи со пуфка на глуждот бидејќи пуфката може да падне и, претпоставувате, да стане опасност од задушување.
Ако живеете во средина каде што чорапот со пуфка се смета за смртна опасност, вие сте дел од опсесивно-компулсивна родителска култура.
Терапијата за опсесивно-компулсивни родители делува и кај нас останатите
Терапијата што му ја даваше на Мајка бараше да се изложи на нештата што најмногу го плашеа – како да носи валкани чевли во куќата – и да види дека тоа не води до смрт.
На сите ни е потребна терапија со изложеност. Можеби сите треба да ги посетиме земјите каде што не се плашат од чорапи со пуфка, а нивните деца се сѐ уште живи, или секој нека го заокружи најлудиот совет во некое списание. Еден им вели на читателите да размислат за избегнување на акрилни нокти затоа што „тие можат да станат почва за инфекции“. Пазете се од смртоносни маникири!
Друг предлог е да ги охрабрите децата сами да прават некои нови работи, без вас. На овој начин можете да видите колку навистина се паметни и безбедни вашите деца. Дури е добро и децата да бидат малку повредени, бидејќи на тој начин ќе разберете дека и ова не е крај на светот.
Вистинската зависност што владее меѓу родителите денес е верувањето што го јаде мозокот и ја исцрпува радоста – дека можеме да ги направиме нашите деца целосно безбедни само ако ја контролираме секоја промена, ако ја следиме секоја интеракција … и ако ја исфрлиме корпата за алишта.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Pexels
