Зошто е важно правилно да дишете за време на породувањето, дали дишењето ја ублажува болката и дали е вистина дека со неконтролираното викање само се губи енергија, објаснува физиотерапевтката Сњежана Војводиќ Шустер, која во болницата „Свети Дух“ во Белград, соседна Србија, спроведува заштита на здравјето на жените во областа на физиотерапијата во гинекологијата и акушерството. Таа е исто така авторка на книгите „Вежби за бремени жени“ и „Вежби по породување“.
„Дишењето не го намалува чувството на болка при породување, туку постигнува подобра оксигенација на телото на мајката, што влијае на подобра оксигенација на детето. Исто така, забележано е и полесно прилагодување на породувањето кај жените, побрзо отворање на грлото на матката, пократко породување во целина. Бремена жена која не е подготвена за породување, честопати ја губи енергијата на викање, го зголемува стресот и стравот и со тоа го комплицира целиот процес на доаѓање до „зрело“ раѓање и тело подготвено за нормално природно породување“, вели таа.
Техники на дишење при раѓање
„Најчесто користените техники на дишење за време на првиот постпартален период при породување се длабоко абдоминално дишење и збивтање со специфични кратки издишувања и вдишувања. Дишењето се изведува за време на породувањето и го олеснува чувството, го намалува стресот од силни контракции на матката и ги поттикнува физиолошките процеси на природен тек на породувањето“, објаснува физиотерапевтката.
Таа додава дека за време на породувањето, со дишењето се прави обид да се биде што е можно подалеку од силното чувство на контракцијата, како „бегање“ од трудовите, при што трудницата која учи да се подготвува за породување треба да научи техники на дишење и кога точно да ги користи.
План за дишење
Физиотерапевтката вели дека помеѓу две контракции мајката треба да се обиде да се одмори и да се релаксира и да собере сила и да ги користи сите достапни безопасни методи за одмор и релаксација.
„Ако има поголеми периоди помеѓу трудовите, идеално би било бремената жена да заспие“, вели Сњежана Војводиќ Шустер.
Според неа, планот за дишење зависи од текот на трудот, кој не може да се знае однапред, но техниките и подготовката за породување може да се научат и да се применат при породување. Во такви услови, бремените жени чувствуваат поголема безбедност контрола на своето тело кое треба да се ослушнува и да се дозволи да се случи породувањето.
„Планот за дишење не е нешто што мора да се запомни, тоа е план со кој секоја бремена жена треба да го направи породувањето настан на средба со еволуцијата во која таа е таа што го прави породувањето, а не предмет на кој тоа му се случува“, заклучува физиотерапевтката.
Фото: Freepik
