Војни, акција, насилство, тепачки, пукање – ова е темата на видео игрите кои денес ги окупираат децата, но и возрасните – гејмери и ги вовлекува во нов, виртуелен живот.
Тие минуваат шест или седум часа пред компјутерот, а најчести причини се забавата, возбудата и напнатоста на секоја нова игра, но и затоа што, како што велат, можат да научат нешто од видео играта.
Во моментов, најпопуларна е League of legends, т.н. LOL. „Ми се допаѓа играта, бидејќи бара размислување, и ми се допаѓаат такви стратешки игри, да размислувам што ќе правам, да има поента во играта“, велат некои од децата што ја играат.
За игри, гејмерите знаат да одвојат, според нив, три или четири часа. „Кога и да најдам време, или пред работа или после работа“, вели еден гејмер.
Границата помеѓу играта и зависноста, велат експертите, е лесно да се премине.
„Ако забележиме дека детето поминува се повеќе време на компјутер – сега е на ниво од два, три часа на ден, за неколку недели е на три или четири, а за уште неколку недели пет или шест часа на ден и има тенденција да се зголемува. Од друга страна, ако забележиме дека детето не може да се контролира – тоа е кога ќе речете „изгаси го компјутерот“, а тој рече „еве ме сега“, а потоа продолжува уште еден час, па кога ќе забележиме дека ова веќе се повторува често, треба да се вклучи алармот“, објаснува психолошкиот советник д-р Милан Радовановиќ.
И ако се појават првите последици, во смисла дека детето ги изгубило пријателите, дека се откажало од училиште, дека има лоша комуникација со родителите, тогаш, велат тие, проблемот ескалирал и треба да се побара помош. Затоа дури и тригодишни деца доаѓаат на лекување кај психолози и логопеди.
„Многу е загрижувачки фактот што сè повеќе родители кои доаѓаат кај нас со деца од две до три години затоа што детето нема развиено говор, доцни, многу бавно го проширува вокабуларот, формира реченици полека и тешко е да се одвикне од игрите, се интелектуалци“, вели логопедот Маријана Мирковиќ.
Одвикнувањето од игри е комплексен процес, а првата адреса се родителите.
„Апелирам до родителите да не им го одземаат насила компјутерот, интернетот и слични работи на нивните деца, затоа што многу често тоа има несакани последици, а потоа се манипулира со самоубиство, а некои и навистина се обидуваат да го сторат тоа. Од друга страна, родителите треба да разберат дека телефонот не може да биде замена за родителството“, вели д-р Милан Радовановиќ.
Според логопедот Маријана Мирковиќ, времето за играње компјутерски игри треба да биде ограничено.
„Ние им предлагаме на родителите во такви ситуации да го сведат на минимум, можеби и половина час на ден“, вели таа.
Овој вид на зависност може подеднакво да го загрози здравјето на поединецот, како и зависноста од разни други пороци, па затоа во Лондон се отвори првата клиника за лекување зависност од играње компјутерски игри, додека во Јужна Кореја, зависноста од интернет стана голем проблем уште во 2011 година, кога е отворена и болница за рехабилитација.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Pexels
