‘Јас сум најдобриот родител’ е обид за оттуѓување на детето од другиот родител

Да обрнеме внимание на фактот дека ние сме тие што се разведовме и дека детето никогаш не може да се разведе од својот татко или мајка.

0
270
Фото: Freepik

Обрнете внимание кога разговарате со луѓе кои постојано истакнуваат: „Јас сум најдобрата мајка/татко на светот!

Особено ако се разведени и особено ако се обидуваат да го дисквалификуваат другиот родител.

Бидејќи на децата им се потребни и двајцата родители, а оние што се величаат себеси, го прават тоа и пред децата, па често велат дека другиот родител не е добар, дека не се труди доволно.

Ставот „јас сум најдобриот родител“ е обид да се оттуѓи детето од другиот родител.

Детето ги сака и двајцата родители, и му се потребни и двајцата, освен ако станува збор за пореметена личност, силеџија или зависник.
Во заднината на приказната „Јас сум најдобриот“ се крие подло оттуѓување на детето, бидејќи детето станува чувствително кога постојано и одново му се кажува: „Само јас знам како да се грижам за тебе. Никој не те сака како мене!“

На крајот на краиштата, лагата повторена сто пати станува вистина!

Детето е многу приемчиво за манипулација во која едниот родител се пласира себеси како светец, а другиот како тежок грешник.

Така, детето прифаќа црно-бела слика за светот и ја носи во себе таа поделба. Затоа што, ако не треба да го сака едниот родител, тој сè уште го чувствува како дел од себе, па затоа ќе почне да се мрази и себеси во еден дел.

Да обрнеме внимание на зборовите што ги користиме, да обрнеме внимание на потребата на детето да има контакт со двајцата родители, да обрнеме внимание на фактот дека ние сме тие што се разведовме и дека детето никогаш не може да се разведе од својот татко или мајка.

Да, но таа злоупотреба има име – се нарекува оттуѓување и остава далекусежни последици врз психата на детето.

И никој не е најдобар родител на светот. Оние што се доволно добри немаат потреба да го истакнуваат тоа. Ниту, пак, да го поткопуваат авторитетот и љубовта на другиот родител кон детето. Тие ја разбираат својата улога како извор на радост и одговорност.

За тоа какви родители сме биле, ќе покажат нашите деца кога ќе пораснат и ако пораснат во зрели и здрави луѓе.

Целата одговорност е на нас, возрасните.

Фото: Freepik

[better-ads type='banner' banner='999' ]