Родители, не ги товете децата! ТОЧКА.
Сакате квалитетен и безгрижен живот за вашите деца, а не живот полн со трауми, комплекси и здравствени проблеми? Сакате младите еден ден да бидат сигурни во себе, а не скриени во својата обвивка, како што ги научил животот додека се криеле од туѓите злобни јазици?
Дебелината има страшно влијание врз здравјето на секој човек, само замислете што му прави на младиот организам кој штотуку се развива. И иако тоа само по себе e доволно страшно, можеби е уште полошо она што им го прави во тие мали срца и умови и што честопати го носат со себе целиот свој живот.
Сакате за време на раснењето да добијат илјада и едно погрдно име, да не можат да облечат ниту едно модерно парче облека бидејќи ништо не им прилега, нивните симпатии на улица да им довикуваат погрдни имиња и да им ги кршат срцата, наместо да им даруваат насмевки, или еден ден кога (ако) ќе ослабнат, сепак да се чувствуваат дебели, непожелни, несакани …? Сигурна сум дека не го сакате тоа.
Денешните деца се многу сурови едни кон други. Ако пред десет, дваесет, триесет години беа такви – верувајте ми, денес се уште полоши. Сигурно не еднаш сте прочитале за мобинг во училиштата, на социјалните мрежи и пошироко, за последиците до кои доаѓа, па дури и за самоубиствата на децата, можеби и самите сте биле жртва на мобинг? И дебелите деца честопати се цел на такви насилници и им е многу тешко да се справат со тоа. Јас дури и не мора да ги споменам сите можни нарушувања во исхраната од кои страдаат дебелите луѓе, нели?
Вие сте пример за вашите деца, вашите сопствени навики и вашиот начин на живот. Од вас детето учи што да јаде, колку да јаде, кога да јаде, како да живее и колку да се движи и ако не можете и не сакате да му дадете добар пример, никој друг нема да го стори тоа.
Јас не сум родител, можеби некој ќе ми каже дека немам право да пишувам за тоа. Но, јас сум лице кое било дебело целото детство, нарекувано со разни прекари, кое не беше пожелно во некои друштва, бидејќи не беше „ин“ дружењето со дебели луѓе (да, верувале или не), личност која не отиде на плажа во добар дел од растењето со друштво за да не мора да се соблече, во лето се вареше во долги ракави, пропушти многу работи, навидум неважни и неповрзани со дебелината, но верувајте ми, се е поврзано во „тие“ години. Зборувам за растењето, за училиштето, за пубертетот, за години кога детето станува свесно за тоа „да, дебела сум“ (поточно, како другите го перципираат) и престанува да се чувствува удобно во својата кожа заради тоа!
Пораснав во едно од оние семејства „нема да станеш од масата додека не го изедеш тоа“. Иако тоа честопати беше обилно, беше премногу обилно. После нормален ручек, ќе изедат уште некое парче леб со нешто, додека желудникот не се наполни толку што ќе пукнете. Јас, од друга страна, сакав да јадам, така што никогаш не се жалев, секогаш барав репете – и добивав. Дома, во градинка, кај баба …
На сите им беше драго што детето сака да јаде она што тие го зготвиле, „нека јаде малото“. Расте егото на готвачот, расте и стомакот на „малечката“. Прашајте ја таа малечка дали подоцна била среќна? И брат ми и мајка ми и јас бевме дебели. Колку и да ја сакам и ценам мајка ми, јас секогаш ѝ велев дека таа е таа што е виновна. Бидејќи детето можеби сака да јаде, но родителите се тука за да го водат, на крајот, и за да ги ограничат своите деца. И ако тие исто така поддржуваат несакано однесување и навики со својот пример, последиците се неизбежни.
Јас сум една од оние доволно силни и одлучни да го зграпчам својот живот за нозете и да го свртам наопаку, и животот и изгледот. Денес сум среќна и задоволна личност, но со години ги чувствував последиците од растењето, особено на емоционално ниво. Ова не се маки за кои вашите деца ќе разговараат со вас, туку ќе ги живеат. Затоа, една од најлошите работи што можам да ги видам е дебело дете. Кога ги гледам, тие обравчиња како да ќе пукнат, лицата им се поцрвенети, едвај го земаат здивот, влечејќи се зад престилките на мајката, наместо да трчаат полни со живот, енергија, радост, по пријателите, се прашувам дали само за мене тоа не е во ред?
Растењето е неверојатно важно, како од гледна точка на здравјето на телото, така и од гледна точка на емоционалното и менталното здравје. Дозволете вашето дете да порасне во една здрава, задоволна, самоуверена личност без дополнителни оптоварувања, бидејќи и покрај сета ваша љубов, ќе собере доволно патем.
Немојте и вие да бидете еден од нив.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Freepik
