„Не трчај, ќе паднеш“ создава деца кои се впуштаат во опасни акробации
Се отворам три прста, кога гледам родител како оди по детето на улица или во парк и вика „Не трчај, ќе паднеш!“. А на она „Не бегај, ќе се испотиш!” аортата ми пука!
Сѐ повеќе деца се ослободуваат од часови по физичко на иницијатива на нивните родители, што е првиот предуслов за создавање на мали, а подоцна и големи … Добро, тука ќе запрам.
Значи, сѐ почесто гледаме видеа во кои момчињата и девојчињата изведуваат акробации опасни по живот и за жал завршуваат со тешки повреди и уште потешки последици.
Тоа е далеку од тинејџерски глупости. Немаат чувство, немаат идеја што може да им се случи.
Убеден сум дека тоа се токму оние деца на кои не им беше дозволено да паднат, да се испотат, да ја излупат кожата, да се боцнат на трн, да доживеат малку „здрава“ болка, да создадат слика за тоа што е реалност. Скокаат од мостот во поток длабок 15 сантиметри, но на глава, се залетуваат со велосипед на автобус за да видат што ќе биде со велосипедот, а потоа си ги голтаат предните заби со целиот кариес и со воланот, ако имаат среќа.
Си ги удираат главите со остри и тапи предмети од забава и љубопитност. Му го ставаат на другарот на глава тенџерето, а потоа го разнесуваат со чекан за да видат како ќе реагира!? Излегуваат од автомобилот додека вози за да направат селфи!? Не паднал како дете од дрвото на соседот, не му дозволувале да се санка и да се тепа со топки, па сега се снима како скока од третиот кат во снег, а снег до глуждовите! Скокаат од покривите на куќите во мал базен, си ставаат огномет во ушите, задникот и устата … Ало, планета на мајмуните, дали се слушаме?!
Оставете ги да трчаат, човекот е номад, ловец и колекционер, генетски создаден да се движи, брзо и бавно, да се качува и да скока, па затоа и има долги раце и нозе. Сите се сеќаваме на ова, природа и општество, второ одделение, основно училиште! Нека скокаат (се разбира од некои разумни височини), нека паѓаат, нека си ги излупат колената, лактите, дланките. Добро е да се почувствува малку болка кога си мал. Овие красти брзо заздравуваат на нивната кожа, но полека во главата и остануваат долго време, во тоа е поентата!
Нека бидат деца, кои кога ќе пораснат малку, ќе знаат дека не треба да скокаат од покривот на куќата во празна кофа од дваесет литри! Со електричен тротинет !!!
Мојот син сам се качува на врвот од скалите во паркот. Потоа ги префрла нозете, една по друга и се спушта од другата страна. Не знам колку пати се случило да ми пријде некоја мајка или баба и да ми рече: „Твојот син се искачи на врвот на скалите. Внимавајте да не падне“. Се случува и тоа …
Отапев од забелешките на непознати луѓе дека напорите на моето дете се опасни и дека сум неодговорен што ѝ ги дозволувам.
За да ги заштитиме нашите деца, мора да им дозволиме да играат на начини што денес се сметаат за „опасни“.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Unsplash
