Инструкции за тоа како да бидете добар или подобар родител чекаат зад секој агол, а добронамерниот (или не толку добронамерниот) совет често доаѓа и кога не го барате. Како да бидете среќен родител, ве советуваат малку поретко, иако ова не е помалку важно. Добронамерните (или не толку добронамерните) критичари може дури и да ве обвинат за себичност ако воопшто размислувате за такви совети.
Родителите порано не се прашуваа премногу за нивните начини на воспитување и за последиците што може да ги остават на своите деца. Иако е добро да бидете поинформирани, да учите и да се развивате во секоја смисла, вклучително и родителската, монетата има и друга страна. Многу родители доаѓаат кај нас загрижени за некои „грешки“, за кои учат од написите или од други родители – некогаш повеќе во парковите во нивното маало, денес повеќе во тие виртуелни паркови.
Овој текст се однесува на родители кои се плашат да бидат несовршени
Овој текст не се однесува на родители кои на некој начин го загрозуваат физичкото и менталното здравје на своите деца. Се однесува на сите оние родители кои се плашат да бидат несовршени и не сфаќаат дека се доволно добри, без оглед на тоа што нивното дете, на пример, не јаде само органски зеленчук и не користи само дрвени дидактички играчки, како што е советувано од страна на родителскиот форумот, на некој портал или од добро информиран сосед. Исто така, се однесува на сите оние родители кои понекогаш навистина грешат, кои се манифестираат во форма на човек од крв и месо, па еднаш во два месеца му кажуваат на своето дете нешто што повеќе би сакале да го повлечат или го покачуваат гласот. Се однесува и на сите оние родители кои во овие моменти не наоѓаат исклучително задоволство да поминуваат 24 часа на ден со своите малечки и немаат енергија за развојни игри баш секој ден.
На детето не му требате совршени, туку доволно добри. Што значи тоа? Ова значи дека е важен моделот на односот што го имате со детето, а не еден изолиран инцидент. Дури и најдобрите прават грешки, но доволно добрите родители знаат да ги препознаат своите грешки, да ги признаат, поправат и да продолжат понатаму. Кога сме несовршени, ние исто така им даваме на децата дозвола да прават грешки и им покажуваме со пример како да се справат со тоа, што е многу вредна лекција во современиот свет на императив на совршенството и постојан натпревар.
Време за себе, уживање во вашите интереси и врски кои не го вклучуваат детето 24 часа на ден, не само што е дозволено, туку е и пожелно – и за мама или тато, и за самото дете. Многу деца растат во оковите на верувањето дека тие се единствената смисла на животот на нивните родители, дека им го должат успехот и дека не смеат да ги „напуштат“ барајќи си ја нивната среќа и животниот пат. Многу е важно детето да се чувствува сакано и да знае дека е на прво место, но исто така е важно да се идентификува со родителите кои се задоволни, исполнети, кои имаат хоби, пријатели и цела низа животни радости. Детето тогаш има време да му биде здодевно, па затоа учи да ја развива сопствената имагинација, креативност и самоефикасност.
Кога се качуваме во авион, добиваме упатства дека во случај на несреќа, маската со кислород треба прво да си ја ставиме сами на себе, а дури потоа на другите, вклучувајќи ги и децата. Истото важи и во секојдневниот живот. Мора да можете да дишете – и за себе и за нив.
Текстот е од ТУКА.
Фото: Freepik
