Вчера во Генералното собрание на Обединетите нации во Њујорк на панел дискусијата – Да не изоставиме ниедно дете: за секое дете, сите права на собирот на високо ниво по повод Триесет години од усвојувањето на Конвенцијата за правата на детето и одбележување на Светскиот ден на детето, зборуваше Јане Велковски, 11-годишен застапник за правата на децата со попреченост, кој испрати силна порака до светските лидери.
„Многу сум среќен што сум денес овде. Јас сум роден со спинална мускулна атрофија, и поради тоа се движам со количка која ја викам Формула. Но моите родители од мал ме учеа дека можам да правам сѐ што можат и другите, само на поинаков начин. Како што растев – тоа стана и мое правило – да правам сѐ и да уживам во животот.
Одам во училиште и имам многу другари. Учам, шетам, играм, но мојата најголема страст е фудбалот. Јас го засакав фудбалот од мал и играм фудбал секогаш кога можам. Тоа ми дава сила и енергија и ме прави среќен.
Фудбалот ми помогна да се борам за да добијам терапија, ме поврза со многу славни личности и ме направи голем борец за еднаквост во спортот. Јас верувам дека сите на светот можат да играат фудбал без разлика како играат. Битно е да се еднакви и да се почитуваат.
Јас се сметам за еднаков со сите, така и се однесувам, и така треба сите да се однесуваме. Но не е лесно кога си во количка бидејќи има многу пречки на патот.
Мене не ми смета мојата пречка, туку ми сметаат пречките од околината. Ме нервира кога сум спречен да одам негде ако нема рампа или ако нема превоз за мене и родителите мораат да ме носат. До сега бев мал па родителите ми помагаа и ги отстрануваа пречките за мене. Но сакам да пораснам во човек кој ќе биде независен.
Децата како мене сигурно исто се чувствуваат и би сакал да им порачам – да бидат упорни и никогаш да не се откажуваат од својот сон. Треба да ги рушат бариерите кадешто ги има, а да прават добри работи кадешто ги нема.
А на возрасните сакам да им порачам – треба да направите сѐ за правата на децата, и отстранете ги сите бариери. Да нема дискриминација!“
