Овој вид на воспитување носи многу предизвици за обете страни. Родителите даваат емоционална поддршка кога нешто е направено правилно. Но, ако детето не се однесува убаво, ќе ја научи лекцијата со дисциплина.
За авторитативните родители не е најважно детето да биде слепо послушно, туку да учи од своите грешки.
Истражувањата покажале дека авторитативните родители почесто воспитуваат деца кои се понезависни, весели и генерално имаат подобра психолошка состојба.
Сега дојдовме до очигледен одговор дека меѓу авторитарно и авторитетното, подобро е авторитетното воспитување. Но зошто?
Дијана Баумринд, германски психолог која ја развила првата поделба на стиловите на родителство, го нарекла авторитативното родителство „токму вистински начин“, бидејќи студиите покажале дека децата на авторитетни родители се поуспешни и имаат пооптимистички став.
Истражувањата на психолозите од Универзитетот Темпл покажале дека тинејџерите со авторитетни родители покажуваат подобри резултати на училиште и имаат поголеми шанси да успеат во подоцнежното академско образование.
Друга студија објавена во Американското здружение на психолози открива дека адолесцентите воспитани од авторитативни родители се посигурни во своите способности и помалку склони кон проблематично однесување, како што се злоупотреба на алкохол и дрога и агресија кон другите.
Која е причината за тоа? Тајната лежи во одржување рамнотежа помеѓу дисциплината и грижата. Авторитативните родители користат позитивна, т.н. индуктивна дисциплина што им овозможува на децата да размислуваат логично за тоа како нивното однесување влијае на другите.
Идејата е конструктивно и несебично да ги објасниме последиците од однесувањето на детето наместо да го казнуваме и да се закануваме. За мало дете, ова може да биде едноставно објаснување за недопирање нешто, како на пример: „Не го допирај! Премногу е жешко! Може да се изгориш! Додека за постаро дете тоа може да биде објаснување (но не инструкција) за тоа зошто постојат одредени правила.
Докажано е дека дури и најмалите деца чувствуваат емпатија и сакаат да бидат корисни. И тоа е основната причина за ваквиот пристап. На овој начин, ние му помагаме на детето да развие свест за тоа како неговото однесување влијае на другите.
Во исто време, авторитетниот родител ги слуша потребите на детето и го поддржува кога е потребно. Покажувајќи многу љубов и топлина.
Како функционира тоа и како можете да го примените овој пристап со вашето дете?
Дајте му охрабрување на вашето дете и пофалете го кога прави добри работи. На пример, „Убаво е што си бил љубезен кон својот пријател“.
Кога детето не се однесува добро, користете позитивна дисциплина за да му одржите лекција на детето. На пример, „бидејќи не го исчисти нередот во собата на време, ќе мора да ја пропуштиме забавата. Ова ќе се случи секогаш кога нема да ја исчистиш твојата соба“.
Предизвикот со ваквото родителство е наоѓање на вистинска рамнотежа помеѓу строгоста и флексибилноста. Треба да се постават јасни правила, додека во исто време овие правила треба да се приспособат според моменталната состојба на детето, расположението и другите околности.
Она што можете да го направите е да работите со вашето дете (кога е доволно големо) за да направите список на однесувања што се толерираат и кои не се толерираат. Објаснете ги логичните причини за секое однесување и природните последици што доаѓаат со тоа – вклучително и како неговото однесување влијае на другите.
Авторитативен родител треба, пред сè, да биде добар психолог за своето дете, па оттука и важноста за поврзување со детето. Како зборувате со детето? Која тактика ја користите за да резонирате со него? Како се однесувате кон чувствата на вашето дете?
Следните тврдења може да ви бидат добар водич во примената на овој пристап во воспитувањето.
Авторитативен родител генерално се согласува со следниве тврдења:
Ги земам предвид желбите и чувствата на детето пред да побарам нешто од него.
Го охрабрувам детето да зборува за своите чувства.
Се обидувам да му помогнам кога е исплашен или фрустриран.
Му ги објаснувам на детето причините за очекувањата што ги имам од него.
Го почитувам мислењето на моето дете и го охрабрувам да го сподели со мене, дури и кога е различно од моето.
Родителите кои се помалку авторитативни ги имаат следниве тврдења:
Му дозволувам да се извлече и да не ги заврши работите што треба да ги заврши.
Го поткупувам детето да го направи тоа што сакам.
Му се лутам на моето дете.
Го казнувам детето со тоа што му ускратувам нежност.
Фото: Freepik
